فکر و قلم

گاهی فکر و قلم 

و ورقهای سپید ، منتظر سیاهی 

گاهی هم پاره و سوخته  

گاهی نوار ضبط شده ریسه 

گاهی هم پخش زنده گریه 

گاهی هزار گفتنی و چشمهای پرشور 

گاهی دیده ای غمگین تر از هوای بارون 

گاهی گل مریم و  نجابت

گاه هم شقایقی از عشق پرپر 

گاه یک غروبی دلگیر 

گاهی هم طلوعی چشمگیر 

گاه امواجی سهمگین 

گاهی جریانی  

همصدائی به جای بیصدائی

کاش می شد جدائی رو حذف کرد 

رسم شکستن دل و پاک کرد 

گریه هارو جمع کرد و خنده جایگزین کرد 

به جای دم به دم دلتنگی  

کنار هم بودن و معنا کرد   

دلتنگی و

عمق غم را با اقیانوس شادی جابه جا کرد  

عشق را با قهر غریبه ساخت 

همزبون و برای هر نفر ............ 

حالا بگو تا بدونم 

ما کی میاد جای من ؟ 

همصدائی به جای بیصدائی  

....  

   شاعر: مریم فارسی