در این سقوط مبهم
در این سکوت گنگم
در این دنیای پر درد
در این کویر بی خواب
در این طلوع بی غروبم
در این کتاب کهنه
نوشته ام افسانه های پر درد
در این راه بی برگشت آمده ام و مانده ام ..........
تو روزگار بی کسی
یه عمر من در به درم .....
از این همه در به دری
از این همه بی همدمی
خسته تر از خستگان جهانم
شکسته و خمیده ام
من همان چنگ فرسوده ام
که می نوازد نوای بی کسی،دلشکستگی و .............
من همان شمع آب شده ام
من همان خاکستر مانده ز آتشم
خدایا چه کسی....................................................................
شاعر:مریم فارسی
سلام مریم جون...............
کی آپ کردی که من خبردار نشدم :-(
این شعرت خیلی قشنگ بوووووووووووووود.....
۴بار خوووووووووندمش :-* :-) :-*
سلام
خوبی شما
ببخشد که دیر آمد شرمنده
آپت واقعا عالی بود
من هم آپم منتظرتم
سلاااااااااااااااااااااااااااااااااااام مریم جان.....
امیدواااااااااااااااارم حالت بهتر شه ...... اشکال نداره من که هر
روز به وبت سر می زنم هر وقت آپ کرده باشی میبینم....!!!!
فعلا تا یه وقت دیگه :-* :-) :-* :-*
سلام مریم جووووووووووووووووووووووون...
تو این یکی وبم آپم ............خوشحال میشم بیای:-* :-*
سلام مریم گلم
امیدوارم خوب باشی.آپ جدیدت خیلی بااحساس وغمگین بود.کم پیدایی.بازم پیشم بیا نازنین خوشحال میشم
سلام مریم گلی.
خدانکنه مریض باشی.ازته دل برات آرزوی سلامت وشادی میکنم
سلام....
خیلی زیبا بود...
مطالبت خیلی خوب بودن به زبون دوستان خیلی با حال بود
من شما رو لینک کردم .
شما هم منو با نام (هرچی که موبایل بخواهد Pranses9)
لینک کن.
ممممممممممممممممممممممنونممممممممممممم
سلااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااام مریم جوووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووون...
یه چند وقت نیستی:-( :-( کجااااااااااااااااااااااایی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
بازم بهت سر میزنمممممممممممم :-* :-* :-*
سلام دوست خوبم
آپم
منتظرتم