در این سکوت مبهم
در این دنیای شبنم
در این فردای خاموش
در این امروز پرجوش
در این گردآب هستی
در این شورآب پستی
در این تنهائی ناب
در این مرداب کم آب
در این بیشه خلوت
در این اندوه و غربت
گلی آهسته پرپر شد
گل تنهای مریم بود
که خشکید و...................
شاعر:مریم فارسی
سلام دوست من
وبلاگ قشنگی داری
امیدوارم که از وبلاگ منم دیدن کنید
پست های وبلاگمو بخون و اگه در مو ردش سوالی داشتی بپرس تا کاملا برات توضیح بدم
اگه خواستی می تونیم با هم کار کنیم
منتظرت هستم
ترکیبات پارادوکسیکال شما احساسات پارادوکسیکالی در من ایجاد کرد احساساتت را زیبا بیان میکنی.
من یک شعر خوان حرفهایم و شعر هم مینوشتم اما ... ول کردم
خواستی تو هم من و بخوان
سلام.مرسی مریم جون که اومدی پیشم
خیلی بااحساس وقشنگه نوشته ات.موفق باشی گلم
سلام گلم ممنون که امدی من یه دل شکسته هستم بازم بیا
سلام مریم جون عالی بود موفق باشید
سکوتم از رضایت نیست
دلم اهل شکایت نیست
هزار شاکی خودش داره
خودش گیر گرفتاره