خسته از................

خسته از دنیای باقی 

 خسته از عالم فانی 

  خسته از این روز و آن روز 

   خسته از شبهای پرسوز 

    خسته از نامهربونی 

     خسته از بی هم زبونی 

    خسته از دلهای ناصاف 

   خسته از دل های ابری 

  خسته از  آزرده های بی نهایت 

 خسته از بغض های نشکسته  

خسته از دلهای بی شمار اما شکسته 

 خسته از دنیای بی رحم 

  خسته از رودهای خشکم 

   خسته از مرداب دلگیر  

     خسته از سوز ؛آواز پرنده 

      خسته از بی همدمی  

     خسته از ......... یار 

    خسته از چشمان خشکم 

   خسته از شادی نداشتن 

  خسته از تاریخ عشقم 

 خسته از این صبر بسیار 

  خسته از کم ماندن عمر 

   خسته از انتظار و انتظار و انتظار و..................................................  

 شاعر: مریم فارسی